Prolog.

                Koniec wojny. Koniec wielkiego strachu. Świat magiczny został ocalony. Voldemorta (tak, już nikt nie bał się tego imienia) nie ma już na tym świecie. I co dalej? Teraz trzeba skończyć szkołę. - Tak przez całe wakacje myśleli uczniowi, których bitwa nie zraziła, ani nie pokonała.

                Wszyscy cieszyli się, że znów zapanował spokój oraz, że szkoła magii Hogwart znów stanie na nogi. Lecz wiedzieli to nie będzie takie samo. Szczególnie, że to tam wojna się skończyła, to tam zginęli ich najbliżsi, to tam przeżyli swój koszmar. A jednak poznawanie tajników magii i kształcenie się było ważniejsze, no i wiedzieli żeby zabłysnąć w śmiecie magii musieli zdać szkołę.

                Wielka wojna pochłonęła wiele dusz. Najbardziej z nich była opłakiwana śmierć dyrektora Szkoły Magii profesora Dumbledore. Jego miejsce zajęła oczywiście nie kto inny jak profesor McGonagall lecz ona nie była taka jak on. Wszechstronny, wyrozumiały, łagodny.                                                                  
                McGonagall wraz wstąpienie na stopień dyrektora Hogwartu straciła prawo bycia opiekunem Gryffindoru – jednego z czterech domów. To miejsce przypadło Dakocie Mouch nowej nauczycielce mugoloznawstwa.

                Drugą osobą po dawnym dyrektorze, która była często wspominana był profesor Snape. Choć za jego życia większość uczniów go nie cierpiała to każdemu było go żal jak skończył. Jego miejsce jako opiekun Ślizgonów przejął Horacy Slughorn i ponownie zaczął uczyć eliksirów.

                Hogwart został odnowiony i wyremontowany dzięki funduszom z Ministerstwa Magii. Powstało wiele różnych pokoi, a domy zmieniły swoje miejsca, tylko Slytherin swoją siedzibę nadal miał w lochach. Może dlatego, że były najmniej zniszczone.

                                                                                              ****

                Witajcie ;)

                 Prologiem proszę się nie zrażać, bo wiem, że jest on tak właściwie o niczym. Napisałam go tak gdyż po 1. Nie mam daru do prologów, po 2. Miał być on w formie wyjaśnienia, kto jest kim i kiedy dzieje się akcja.