The end

To tak, ciężko mi tu pisać ale w końcu i tak będę musiała to zrobić więc, no:
Na początku chciałabym was przeprosić za moją olewkę w stosunku do bloga. Nie będę tu pisała przyczyn, bo to bez większego sensu. W każdym razie głupio mi, że tak wyszło i wiem, że nie jestem jeszcze dojrzała na blogi. Właśnie mój wiek, cóż to prawda mam 13 lat (taka informacja dla niezaglądających na mojego aska) pewnie większość z was uważa ten fakt jako główna przyczyna nie wypału tego opowiadania... być może macie racje.
Piszę tu po to by powiedzieć wam, że usuwam bloga. W grudniu  już go nie będzie (zwlekam z usunięciem by większość czytelników mogła przeczytać ten wpis). Oczywiście mogłabym dalej się w to bawić, miałam nawet taki zamiar i przez półtora miesiąca pracowałam nad nowym rozdziałem, który liczy 13 stron (najdłuższy ze wszystkich, a nadal nie zakończony) ale to bez sensu gdyż wiem, że rozdział 14 opublikowałabym... może w styczniu.

Ostatnią rzeczą o jakiej chciałam wspomnieć były wasze komentarze. Cieszę się, że je pisaliście choć większość była w kontekście krytyki - dawały mi kopa. Jednak byłam z lekka zawiedziona, że prawie wszystkie były pisane z anonima. W każdym razie dzięki gdyby nie ona najprawdopodobniej nie doczekalibyście się wpisu.
 To chyba tyle. Może kiedyś, gdy już będę wiedziała dokładnie czego chcę powrócę z tym opowiadaniem gdyż jest dla mnie bardzo ważne - to moje największe osiągnięcie literackie.
 Dziękuje, że trwaliście tu przez tyle czasu i czekaliście na mnie... niestety zawiodłam was. Przepraszam.